Napisz program, który będzie wczytywał dane z jednego pliku tekstowego i zmienione zapisywał do drugiego. W tym celu:

1. Zadeklaruj strukturalny typ danych struct para zdefiniowany tak, że zmienna takiego typu może przechowywać dwie wartości: napis oraz liczbę. W funkcji main zadeklaruj lokalną tablicę o długości 5, zawierającą elementy typu struct para.
2. Napisz funkcję wiersz, która będzie odczytywała dane z jednego wiersza w już otwartym pliku. W wierszu zapisane są kolejno: nr indeksu studenta, nazwisko i ocena. Funkcja odczytuje dane z jednego wiersza, następnie ignoruje odczytany nr indeksu a do komórki tablicy wpisuje w odpowiednich polach tylko nazwisko i ocenę. Przyjmij, że w pliku może być dowolna liczba wierszy (jest możliwe również, że plik jest pusty), ale nie większa niż rozmiar tablicy. Przyjmij też, że dane w pliku są zawsze poprawne, tj. wiersz zawsze zawiera trójkę prawidłowych napisów w tej samej kolejności: numer, nazwisko i ocena.
   Nagłówek funkcji ma wyglądać tak:
   int wiersz(FILE* f, struct para *p)
   gdzie f to wskaźnik do otwartego pliku, natomiast p to wskaźnik do komórki tablicy, do której mają zostać zapisane dane z jednego odczytanego wiersza pliku. Funkcja zwraca wartość zero, jeżeli odczyt zakończył się pomyślnie, a wartość 1, jeżeli nie udało się odczytać kolejnej porcji danych ze względu na koniec pliku.
3. W funkcji main pobierz od użytkownika nazwę pliku z danymi oraz nazwę pliku wyjściowego. Otwórz plik z danymi w trybie do odczytu, a plik wynikowy w trybie do zapisu. Następnie w pętli za pomocą funkcji wiersz odczytaj kolejne wiersze pliku zapisując dane w kolejnych komórkach tablicy. Każdą odczytaną komórkę tablicy zapisz od razu do pliku wynikowego tak, aby w kolejnych wierszach pliku znalazły się pary: nazwisko i ocena. Uwaga: nazwisko należy zapisać do pliku w postaci zaszyfrowanej, tj. należy zastąpić wszystkie samogłoski znakiem '*’. Jeżeli nie wszystkie komórki tablicy zostały zapełnione danymi, zapisz do pliku tylko tyle, ile zostało odczytanych z pliku wejściowego. Po zakończeniu pętli zamknij pliki, wyświetl w oknie konsoli zawartość tablicy i zakończ działanie funkcji main.
   Uwaga: kod odczytujący dane z pliku napisz w dwóch wariantach: kiedy użytkownik na koniec ostatniego wiersza pliku wejściowego dodał znak nowej linii oraz kiedy go nie dodał (zobacz slajdy 100-103, wykład 3). Na początku funkcji main użytkownik określa, który wariant wybiera, tj. wskazuje czy plik wejściowy ma na końcu ostatniej linii znak nowej linii czy nie.
4. Przygotuj sobie odpowiednie dwa pliki tekstowe z prawidłowymi danymi wejściowymi w kilku wierszach i umieść je we właściwym folderze. Następnie przetestuj program. Zobacz jak zachowa się twój program, kiedy wskażesz niepoprawnie wariant pliku wejściowego.

Do obsługi plików wykorzystaj funkcje: fopen, fclose, fprintf, fscanf i feof. Wszystkie z biblioteki: stdio.h.

Przetestowany, działający program (tylko plik z kodem źródłowym) uploaduj do https://e.uksw.edu.pl jako rozwiązanie zadania „Wejściówka” w sekcji „Temat 4”.

Różne przykłady zadań i problemów dotyczących tego rodzaju zastosowań można znaleźć w podręcznikach lub na forach, których tematem jest programowanie w ANSI C (np. Zadania z programowania w języku C/C++, cz. I, rozdział 8). Dobre słowa kluczowe dla wyszukiwarki na najbliższy tydzień to: fopen, fclose, fprintf, fscanf i feof w połączeniu z ansi c. Oczywiście niczego nie należy brać bezkrytycznie, każdy kawałek kodu warto zweryfikować wklejając do okna VC++ i sprawdzając, jak naprawdę działa.

Hint:

Przygotowując się na lab. nr 4 warto przypomnieć sobie jak skonstruowany jest C-napis, sprawdzić jak działa szyfr Cezara, oraz zapoznać się z funkcjami:

• int isalpha(int c)
• int islower(int c)
• int isupper(int c)
• int tolower(int c)
• int toupper(int c)

Funkcje znajdują się w bibliotece ctype.h i służą do sprawdzania, czy dany znak jest literą i jakiego rodzaju (dużą czy małą) oraz do zamiany dużych liter na małe i małych na duże. Zadania pierwszego poziomu na lab. 4 mogą mieć wspólne fragmenty z zadaniami poziomu 2 lab. nr 3, tj. będą dotyczyły konwertowania napisów do postaci zaszyfrowanych wg różnych reguł, oraz oczywiście będą dotyczyły pracy na plikach tekstowych (materiał ostatnio omawiany na wykładzie).