Napisz funkcję bin2int, która jako argument przyjmuje wskaźnik do tablicy znaków (np. char* t) przechowującej liczbę zapisaną w postaci binarnej w taki sposób, że pierwszym znakiem musi być zawsze '1′, tj. np. 1001, 100, 10101111, 1110010, itp., i która zwróci wartość typu int odpowiadającą podanej liczbie binarnej (np. dla 1001 będzie to wartość 9).

Następnie napisz program, który:

1. Do dwuwymiarowej tablicy dynamicznej podobnej do tej prezentowanej na slajdach 127 i 128, wykład 4, ale przechowującej dane typu char i o wymiarach m wierszy na n kolumn (m i n podane przez użytkownika), wczyta z pliku tekstowego kilka liczb zapisanych w postaci binarnej. W każdym wierszu pliku znajduje się jedna liczba zapisana w taki sposób, że pierwszą cyfrą musi być zawsze 1, tj. np. 1001, 100, 10101111, 1110010, itp. Tak zapisane liczby mogą mieć różną liczbę znaków, ale nie większą niż n-1. W każdym wierszu tablicy przechowywana będzie jedna wczytana liczba. Przyjmij, że liczba wierszy w pliku nie jest znana, ale nie większa niż m, tak aby było wiadomo, że dane zmieszczą się w tablicy.
2. Po zakończeniu wczytywania wywoła dla każdego ciągu binarnego z tablicy funkcję bin2int, która zwróci wartość typu int odpowiadającą podanej liczbie binarnej. Zwrócona wartość na być wypisana w oknie konsoli.
3. Posortuje wczytane ciągi binarne w taki sposób, aby liczby całkowite reprezentowane przez ciągi były uporządkowane malejąco. Przemieszczenia ciągów binarnych nie dokonuj poprzez kopiowanie wartości z jednych tablic dynamicznych do drugich, ale poprzez zamianę położeń wartości wskaźników do dynamicznych tablic przechowujących ciągi binarne. To ważne: aby zmienić porządek, nie wykonuj żadnych alokacji nowych tablic dynamicznych, a jedynie zamieniaj adresy w komórkach tablicy wskaźników. Zastosuj dowolne sortowanie, np. sortowanie przez wybór. Uwaga: przygotuj swój program również na sytuację, kiedy plik z liczbami był pusty.
4. Po zakończeniu przestawiania jeszcze raz wypisze w oknie konsoli wartości liczbowe dla wszystkich ciągów binarnych w tablicy ułożonych wg nowego porządku korzystając z funkcji bin2int.

Przetestowany, działający program (tylko plik z kodem źródłowym) uploaduj do https://e.uksw.edu.pl jako rozwiązanie zadania „Wejściówka” w sekcji „Temat 5”.

Hint:

Algorytm sortowania przez wybór:

1. Ustaw: i = 0
2. Wyszukaj w tablicy minimalną wartość spośród elementów od i do końca tablicy
3. Zamień znalezioną wartość minimalną, z wartością na pozycji i w tablicy
4. Wykonaj: ++i; jeżeli i jest indeksem ostatniego elementu w tablicy to zakończ, w przeciwnym przypadku wróć do kroku nr 2.

Napisz program, który będzie wczytywał dane z jednego pliku tekstowego i zmienione zapisywał do drugiego. W tym celu:

1. Zadeklaruj strukturalny typ danych struct para zdefiniowany tak, że zmienna takiego typu może przechowywać dwie wartości: napis oraz liczbę. W funkcji main zadeklaruj lokalną tablicę o długości 5, zawierającą elementy typu struct para.
2. Napisz funkcję wiersz, która będzie odczytywała dane z wiersza w otwartym pliku. W wierszu zapisane są kolejno: nr indeksu studenta, nazwisko i ocena. Funkcja odczytuje dane z jednego wiersza, następnie ignoruje odczytany nr indeksu a do komórki tablicy wpisuje w odpowiednich polach tylko nazwisko i ocenę. Przyjmij, że w pliku może być dowolna liczba wierszy (jest możliwe również, że plik jest pusty), ale nie większa niż rozmiar tablicy. Przyjmij też, że dane w pliku są zawsze poprawne, tj. wiersz zawsze zawiera trójkę prawidłowych napisów w tej samej kolejności: numer, nazwisko i ocena.
   Nagłówek funkcji ma wyglądać tak:
   int wiersz(FILE* f, struct para *p)
   gdzie f to wskaźnik do otwartego pliku, natomiast p to wskaźnik do komórki tablicy, do której mają zostać zapisane dane z jednego odczytanego wiersza pliku. Funkcja zwraca wartość zero, jeżeli odczyt zakończył się pomyślnie, a wartość 1, jeżeli nie udało się odczytać kolejnej porcji danych ze względu na koniec pliku.
3. W funkcji main pobierz od użytkownika nazwę pliku z danymi oraz nazwę pliku wyjściowego. Otwórz plik z danymi w trybie do odczytu, a plik wynikowy w trybie do zapisu. Następnie w pętli za pomocą funkcji wiersz odczytaj kolejne wiersze pliku zapisując dane w kolejnych komórkach tablicy. Każdą odczytaną komórkę tablicy zapisz od razu do pliku wynikowego tak, aby w kolejnych wierszach pliku znalazły się pary: nazwisko i ocena. Uwaga: nazwisko należy zapisać do pliku w postaci zaszyfrowanej, tj. należy zastąpić wszystkie samogłoski znakiem '*’. Jeżeli nie wszystkie komórki tablicy zostały zapełnione danymi, zapisz do pliku tylko tyle, ile zostało odczytanych z pliku wejściowego. Po zakończeniu pętli zamknij pliki, wyświetl w oknie konsoli zawartość tablicy i zakończ działanie funkcji main.
4. Przygotuj sobie odpowiedni plik tekstowy z prawidłowymi danymi w kilku wierszach i umieść go we właściwym folderze. Następnie przetestuj program.

Do obsługi plików wykorzystaj funkcje: fopen, fclose, fprintf, fscanf i feof. Wszystkie z biblioteki: stdio.h.

Przetestowany, działający program (tylko plik z kodem źródłowym) uploaduj do https://e.uksw.edu.pl jako rozwiązanie zadania „Wejściówka” w sekcji „Temat 4”.

Różne przykłady zadań i problemów dotyczących tego rodzaju zastosowań można znaleźć w podręcznikach lub na forach, których tematem jest programowanie w ANSI C. Dobre słowa kluczowe dla wyszukiwarki na najbliższy tydzień to: fopen, fclose, fprintf, fscanf i feof w połączeniu z ansi c. Oczywiście niczego nie należy brać bezkrytycznie, każdy kawałek kodu warto zweryfikować wklejając do okna VC++ i sprawdzając, jak naprawdę działa.

Hint:

Przygotowując się na lab. nr 4 warto przypomnieć sobie jak skonstruowany jest C-napis, sprawdzić jak działa szyfr Cezara, oraz zapoznać się z funkcjami:

• int isalpha(int c)
• int islower(int c)
• int isupper(int c)
• int tolower(int c)
• int toupper(int c)

Funkcje znajdują się w bibliotece ctype.h i służą do sprawdzania, czy dany znak jest literą i jakiego rodzaju (dużą czy małą) oraz do zamiany dużych liter na małe i małych na duże. Zadania pierwszego poziomu na lab. 4 mogą mieć wspólne fragmenty z zadaniami poziomu 2 lab. nr 3, tj. będą dotyczyły konwertowania napisów do postaci zaszyfrowanych wg różnych reguł, oraz oczywiście będą dotyczyły pracy na plikach tekstowych (materiał ostatnio omawiany na wykładzie).

Zadeklaruj strukturalny typ danych, który będzie zawierał dwa pola: napis oraz liczba całkowita. W funkcji main zadeklaruj lokalną tablicę o niewielkiej długości (np. 5), zawierającą elementy typu takiego, jak zdefiniowana wcześniej struktura.

Następnie napisz funkcję, która jako argument wywołania przyjmuje tę tablicę. Kod funkcji sprawdza, czy w każdej z komórek tablicy pole liczbowe nie zawiera wartości mniejszej (ale dodatniej) od długości napisu przechowywanego w drugim polu. Jeżeli tak, skraca napis do długości takiej, jak wartość w polu liczbowym. W przeciwnym przypadku pozostawia napis niezmieniony. Takie sprawdzenie i skracanie wykonuje się dla wszystkich komórek tablicy. Po przejrzeniu całej tablicy funkcja zwraca liczbę skróceń, jakie rzeczywiście zostały wykonane.

Napisz w funkcji main kod, który pozwala użytkownikowi wprowadzić wartości do obydwu pól w każdej z komórek tej tablicy. W main, poniżej kodu wprowadzającego dane umieść wywołanie funkcji skracającej napisy w tablicy, przy czym argumentem wywołania jest tablica, do której dane zostały właśnie przez użytkownika wprowadzone. Na koniec dopisz kod wyświetlający nową zawartość tablicy (w kolejnych wierszach pary: liczba i napis) oraz zwróconą przez funkcję liczbę faktycznie wykonanych skróceń.

Kod przetestowanego, działającego programu załaduj do https://e.uksw.edu.pl jako rozwiązanie zadania „Wejściówka” w sekcji „Temat 3”, tak aby na początku zajęć można go było szybko pobrać, skompilować i zademonstrować działanie.

W związku z organizowaną w dniu 22 lutego 2023 r. Mszą Świętą z obrzędem posypania głów popiołem zajęcia laboratoryjne nr 1 z Programowania Obiektowego nie odbędą się. Podstawa: Decyzja Nr 6/2023 Prorektora ds. Studenckich i Kształcenia UKSW z dn. 20.02.2023

Napisz program szyfrujący tekst wprowadzany przez użytkownika. W tym celu przygotuj tablicę dwuwymiarową A o wymiarze 5 na 5 przechowującą wartości typu char, oraz tablicę jednowymiarową B, przechowującą wskaźniki do zmiennych typu char. Do tablicy B wpisz wartości NULL, a do tablicy A wpisz litery alfabetu (z pominięciem liter zawierających znaki diakrytyczne: ą, ć, ę, ł, ń, ó, ś, ź, ż), np. tak:

Następnie wczytaj od użytkownika ciąg znaków bez spacji, reprezentujący dowolny napis składający się tylko ze znaków z tablicy A, którego długość nie jest większa niż długość tablicy jednowymiarowej B. Zakładamy przy tym, że dane wprowadzane przez użytkownika są zawsze poprawne co do ich wartości i rozmiaru. Napis wczytaj poleceniem scanf do pomocniczej tablicy. Następnie dla każdej kolejnej litery wczytanego napisu znajdź w tablicy A komórkę, przechowującą tę literę, po czym adres znalezionej komórki w A zapisz w kolejnej komórce tablicy B. Po zakończeniu tablica B powinna zawierać wskaźniki do odpowiednich komórek tablicy A z kolejnymi literami wprowadzonego napisu. Jeżeli długość tablicy B jest większa niż długość wczytanego słowa, pozostałe komórki tablicy B przechowują wartość NULL.

Wypisz w oknie konsoli napis podany przez użytkownika korzystając tylko z tablicy B, tj. za pomocą wskaźników z B sięgaj do odpowiednich komórek w A i wypisz ich zawartość kolejno na ekranie.

Następnie zaszyfruj napis poprzez przestawienie wartości w wierszach tablicy A. Przykładowe przestawienie to przesunięcia wartości: z wiersza 1 do 2, z 2 do 3, z 3 do 4, z 4 do 5, a z 5 do 1, np. tak:

Po przestawieniu wierszy ponownie wypisz w oknie konsoli napis korzystając ze wskaźników z tabeli B.

Na koniec przywróć w tablicy właściwy porządek wierszy i jeszcze raz korzystając z tablicy B wypisz napis, tym razem w postaci odszyfrowanej.

Przetestowany, działający program (tylko plik z kodem źródłowym) uploaduj do https://e.uksw.edu.pl jako rozwiązanie zadania „Wejściówka” w sekcji „Temat 2”, tak aby na początku zajęć można go było szybko pobrać, skompilować i zademonstrować działanie.

Zasady obowiązujące na zajęciach:

Każdy uczestnik zajęć lab. wykonuje na komputerze w pracowni dwa zadania: podstawowe (pierwszego poziomu) za 6 pkt. i dodatkowe (drugiego poziomu) za 4 pkt. Zadań nie wolno realizować na własnym laptopie. Dopiero kiedy prowadzący odbierze i pozytywnie oceni zadanie podstawowe, można zacząć rozwiązywać zadanie dodatkowe (dodatkowe bywa łatwiejsze). Studenci mogą realizować swoje zadania tylko na zajęciach – nie ma możliwości kończenia programu w domu i przesyłania go do oceny w godzinach wieczornych czy następnego dnia. Studenci obowiązkowo uploadują do moodle rozwiązane zadania I i II poziomu w trakcie zajęć (moodle stanowi archiwum prac studentów). Po uploadowaniu koniecznie należy kliknąć „oddaj do oceny”.

W trakcie zajęć lab. obowiązuje całkowity zakaz korzystania z zasobów internetu. Używanie komunikatorów, korzystanie z wyszukiwarki sieciowej, sprawdzanie informacji na forach społecznościowych lub innych stronach poświęconych programowaniu w c/c++ skutkuje natychmiastowym opuszczeniem pracowni i oceną 0 pkt za realizowane zadanie.
Wyjątki:
http://www.cplusplus.com/
materiały z wykładu dostępne na platformie e-learningowej Moodle UKSW: https://e.uksw.edu.pl

Student może za to korzystać swobodnie z papierowych książek i notatek oraz wydruków. Jeżeli ktoś ma tablet z książkami w pdf’ie to ma obowiązek pokazać prowadzącemu, że na czas zajęć ma w nim wyłączony kontakt ze światem (WiFi).

Na zajęciach lab. prowadzący nie prezentuje żadnego mini-wykładu, a jedynie rozdaje i objaśnia zadania oraz odpowiada na konkretne pytania poszczególnych studentów dotyczące tworzonego kodu programu. Po wykonaniu zadania należy natychmiast zasygnalizować to prowadzącemu, który podejdzie i oceni wykonany program. Oceniony program należy uploadować do moodle. Osoby, które rozliczą pozytywnie obydwa zadania wcześniej, nie czekają w pracowni do zakończenia zajęć, ale opuszczają ją niezwłocznie po otrzymaniu oceny i wysłaniu programu do moodle. Zgłoszenie rozwiązania gotowego do oceny przez wiele osób na kilka minut przed końcem zajęć może skutkować brakiem możliwości oceny tych osób, które zrobiły to najpóźniej, a w rezultacie – końcowym wynikiem 0 pkt dla tych osób.

W okolicach 4. zajęć w semestrze rozdawane są studentom zadania semestralne. Nie ma jednak podziału zaliczenia semestru na dwie oceny – z zajęć lab. i z zadania semestralnego. W ostatnim dniu semestru wystawiana jest jedna łączna ocena. Strategie postępowania w rodzaju „w semestrze zaliczę laboratoria a przez wakacje zrobię zadanie semestralne” są nieakceptowane. Student musi wykonać zadanie semestralne w semestrze i albo zaliczy wszystko przed rozpoczęciem sesji letniej, albo otrzymuje ocenę negatywną z zajęć lab.

Strony www z zasadami zaliczenia zajęć lab. z PO:
https://ktrojanowski.blog.uksw.edu.pl/programowanie-obiektowe/zasady-zaliczenia-lab/
w tym:
Zasady dla zadań lab.:
https://ktrojanowski.blog.uksw.edu.pl/programowanie-obiektowe/zasady-zaliczenia-lab/zasady-dla-zadan-lab/
Zasady dla zadania sem.:
https://ktrojanowski.blog.uksw.edu.pl/programowanie-obiektowe/zasady-zaliczenia-lab/zasady-dla-zadania-sem/

Ostatnia deska ratunku dla tych, którzy nie zaliczyli zajęć lab. w semestrze:
https://ktrojanowski.blog.uksw.edu.pl/programowanie-obiektowe/zasady-zaliczenia-lab/wyjatek/